Nice engelli gördüm hayata sımsıkı tutunmuş,
Nice insan tanıdım, hayatı kendine engel görmüş.
Engel, fiziksel, ruhsal, zihinsel bir eksiklik değildir. Engel kişinin hayata bakış açısındaki olumsuzluktur. Ben bu tür insanlara ömür törpüsü diyorum. Bunlar içinde bulunduğu ortam ne kadar güzel olsa da mutlaka bir eksiklik görüp hoşnut olmayarak o anı hem kendine hem de etrafındaki insanlara zehir eder.
Köz üzerinde, isli çaydanlıkta çayı kaynatıp, ateşin karşısına oturup tam keyifle bisküviyi çaya banarken ömür törpüsü ses verir,
- Niye bu bisküvi yulaflı değil de sade? Ben bunu sevmiyorum.
- Zıkkımın kökü…
Dağın tepesinde, iki bin metrede çay keyfi yapıyon bir de üstüne pisküvit beğenmez. Seni burdan aşağıya atmadığıma dua et, ne pisküviti…
Maalesef hayat böyledir hep, etrafımızda böyle insanlar çoktur, boşuna uğraşıp kendinizi paralamanıza gerek yok, asla mem-nun e-de-mez-siniz. Boş ver, gerek yok ne hali varsa görsün…
Bugün özel bir gün, üç aralık dünya engelliler günü.
Toplumsal farkındalık adına ilçemizde özel eğitim uygulama okulu tarafından hazırlanmış programı hep beraber izleyerek özel çocuklarımızın neler yapabileceklerine şahit olduk. Çok güzel bir program olmuş gerçekten. Emeği geçen bütün öğrenci ve öğretmen arkadaşları tebrik ediyorum.
Peki, biz bu farkındalığın neresindeyiz ? Ne kadar farkındayız ? Neyin farkındayız?
Özel bireylerin de toplumun bir parçası olduğunun,
Onları dışlamak yerine içimize almamız gerektiğinin,
Onlara acıyarak değil kabul ederek bakmamız gerektiğinin,
Her zaman sevgiyle ve saygıyla yaklaşmamız gerektiğinin
Hepimizin birer engelli adayı olduğunun farkında mıyız?
Herkes cenneti istiyor ama kimse ölmek istemiyor. Fakat ölmeden cennete gidilmiyor.
