Konya Gazeteciler Cemiyeti, Anadolu’da kurulan ilk Gazeteciler Cemiyeti olması yönüyle önem arz eder. 1 Ağustos 1950 tarihinde, Konya’da yayınlanan Gazetelerin yönetici ve çalışanları ile Vilayette olup İstanbul Gazetelerinin temsilciliklerini yapan çok kıymetli isimler bir araya gelerek cemiyeti kurmuşlardı. Konya Gazeteciler Cemiyetinin ilk başkanı Akif Paşa İlkokulunda öğretmenlik yapan ve yıllarını Konya basın hayatına veren Namık Ayas’tır. Cemiyetinin kurucu üyeleri şöyledir: SuadAbanâzır(Avukat, Bedesten içi. Alâaddin Caddesi, No. 20 T.C. 1338), Namık Ayas (Öğretmen, İleri Gazetesi Sahibi, Meram, Selâm, No: 42 T.C. 1325), Sabit Günbay (Öğretmen, Gazialemşah Mah., No. 25. T.C. 1323), Feyzi Halıcı (Yüksek Kimya Mühendisi, İstanbul Cad. 77. T. C. 1340), Mehmet Önder (Tarihçi, Tarla Mah. Necati Bey Sk. No. 18 T. C. 1926), Fakih Özfakih (Avukat, Bedesten İçinde No: 6. T. C 1339), Ahmet Yavuz (Yenisabah, Zafer, Demokrat İzmir Gazeteleri Konya muhabiri, Larende Caddesi, No. 162 T. C. 1335). Cemiyetin Haysiyet Divanı üyeleri; Muhlis Koner, SamihAtademir, Halis Sungur idi.
Konya Gazeteciler Cemiyeti’nin kurucu üyelerinden olan Sabit Günbay Seydişehir doğumludur. Isparta’nın Böcüoğulları Ailesindendir. Konya Erkek Öğretmen Okulu mezunudur. Gazetenin öğretmen yazarları arasındadır. Selçuk Gazetesi’nin çıktığı günden itibaren meslek ve terbiyeye dair yazılar yazmaya başlamıştır. Böcüoğlu imzasıyla röportajlar yapmış ve dilekler sütununda halkın isteklerine tercüman olmuştur. Sabit Bey Selçuk kapatıldıktan sonra Yeni Konya gazetesinde yazmaya başladı. Yeni Konya’da çalışmaya başladığı dönemde gazetenin ilk yazı işleri müdürü olmasına rağmen, künyede ismi geçmedi. Bunun nedeni Gazi Mustafa Kemal İlkokulu Müdürlüğü görevini yürütmesiydi. Polis ve jandarma bültenlerini habere dönüştürür, hızlı yazdığı için Ankara Radyosu yazdırma servisi haberlerini yazardı. “Duyduk-Gördük-Düşündük-Görüşler” gibi sütunlarda görüşlerini Böcüoğlu müstearıyla yazdı.
Konya Halkevinin yeni bir binaya kavuşması için 25 Mayıs 1946 Cumartesi günü saat 12: 30’da temelin atılması uygun görülmüştü. Söz konusu tarihte binden fazla davetli huzurunda binanın temel atma töreni gerçekleştirildi. Ancak inşaat bir türlü ilerlememişti. Bunun başlıca sebebi ödenek yokluğuydu. Bu durum basında yer almış, Böcüoğlu müstearıyla yazan Sabit Günbay, bu konudaki eleştirisini şöyle dile getirmişti: “Halkevi’nin inşa parasını bankaya koymadan, malzemesini tedarik etmeden, şu ev buhranı sırasında canım evlere kıydık. İşittik ki 1947 bütçesinden de yapılmasına imkân yokmuş.” Selçuk Gazetesinde edebiyatla alakalı sayabileceğimiz bölümlerden biri de yabancı olan fakat günlük hayatta kullandığımız kelimelerin Türkçe karşılığının verildiği “Lisanımızda Yabancı Sözler” bölümüydü. 18 Ocak 1947 (sayı 118)’den itibaren çıkan bu bölümün altında da Sabit Günbay’ın imzası vardı.
Sabit Günbay, Konya Kız Öğretmen Okulu mezunu ve kendisi gibi öğretmen olan Tomris Günbay ile evlenmiştir. Çocukları Ülkü ve Altan Günbay’dır (Sinema ve Devlet Opera Sanatçısı). Tomris Günbay’ın ilk yazıları ve şiirleri Babalık Gazetesi’nde çıkmıştır. Adana’da Yeni Adana ve Türk Sözü Gazetelerinde; Konya’da Ekekon ve Selçuk gazetelerinde hikâye, şiir ve röportajları vardır. Selçuk’ta yazılarına devam ettiği esnada Gazi İlkokulu Öğretmenliğini de sürdürüyordu. Sabit Günbay ise okulun Başöğretmeni idi.
(Selçuk, 17 Eylül 1945,Sayı 290; Böcüoğlu, 4 Aralık 1946, “Yıkmakta Süratli Yapmakta Yavaş Gidiyoruz”, Selçuk, Sayı 108,s. 1; Adem Demirsoy, Konya’da Basının Gelişmesi ve Yeni Konya Gazetesi, (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Konya 2003; Selçuk, 10 Eylül 1948, Sayı 288,Selçuk, 17 Eylül 1948, Sayı 290,Yeni Konya, 2 Ağustos 1950,Sayı 417)
