Bir bilgeye sormuşlar, sevmek mi güzel, sevilmek mi? diye
Bilge cevap vermiş:
-Sevmek demiş. Çünkü sevildiğinden hiçbir zaman emin olamazsın.
Doğu ile batı gibidir sevmek ve sevilmek. Birbirine bağımlı, ama aynı anda bir arada olamayan gündüzle gece gibidir. Asla birlikte var olamasalar da birbirlerine bağımlıdırlar, sadece şafak vaktinde ve günbatımında bir araya gelirler. İşte bu anların muhteşem ve hayranlık uyandıran güzelliği bu sebeptendir. Yani birbirine asla kavuşamayacak olmalarına rağmen tükenmeyen sonsuz aşklarındandır.
Bir günbatımında aşıklar adasında, eski bir tahta masada, çaya şeker olur seven gönüller. Hazeranlar açar yeşil başaklar içinde. En çok ta sana yakışır gülmek. Gece karası saçların dökülürken omuzlarından, gözlerinin içi güler. Tatlı bir telaştır sende gözlenen. Yeter artık git diyen sözlerin yarına gebe olan bir endişe. Bilmiyorum belki de kısalmıştır saçların. Yüzün gülmüyordur artık. Avuçlarında kalan son sözcük sessiz bir pişmanlıktır belki de. Üç buse düşer geceye. Üç sıcak dokunuş. Biri alnına konar, ikisi gözlerine. Sabah olur, uyanırsın uykundan. Bir masalmış oysa yaşananlar .
Masallarda yaşayanlar “”Mış gibi” yaşamıştır hayatı. Severmiş gibi, gülermiş gibi, konuşurmuş gibi, yaşarmış gibi. Buğulanmış cama yazılmış yazı gibidir, “Mış gibi” yaşamlar. Gün doğar yazı kaybolur. Geride kalan acı bir hayalden ötesi değildir
Sevmek insani gerekli ve değerlidir. Eğer sevebiliyorsanız onu daha görmeden aklınıza geldiğinde bile çarpabilen bir kalbe sahipseniz sevmeye devam edin ve onu asla bırakmayın. O sizi bıraksa bile. Çünkü sevmekte aslolan kavuşmak değil, her ne olursa olsun sevmeye devam edebilmektir.
Sevince sonuna kadar sevin, “Mış gibi” sevmeyin. Sevdiğinizi de ifade edin. Kullanmadığınız sevgi sözcükleri çeyiz sandığında saklı kalmasın. Çünkü ölünce insanla birlikte sözcükleri de gömülür. Kimi yaşarken öldürür sevdiğini, kimi ölünce. Cesur olanlar yaşarken sever, ölünce değil. Ölünce sevmek korkakların işidir.
Şarkıda dendiği gibi,
“Ben özledim galiba seni,
Bu yüzden bu kadar sitemlerim,
Sen üzülme acıdan bu sözlerim,
Karşımda görsem dolar gözlerim”
