Yılların emeği, alın teri ile edindiğim, şükredecek kadar bir gelirim var. Bu demek değildir ki haksızlıklara boyun eğeceğim.
Kendimi ait hissettiğim bir devletim ve onun içinde, yaşadığım bir toplum var ve yalnız olmadığımı, güvenecek bir dalımın olduğunu gösterdikleri için de onlara saygım ve sevgim var.
Bu saygı ve sevgimin var olması; onlara, her türlü şartta göbeğimden bağlı olmamı sağlayacak, bütün hatalarını nezdimde affedilir kılacak da değildir..
Medeni bir dünya içinde yaşadığımı ve yaşamın bir "kurallar bütünü" olduğunu bilerek hareket ediyor ve toplum içinde içinde "birlikten kuvvet doğar" prensibine inancım gereği, öz güvenim de bu minval üzere epey yüksektir. İçinde yaşadığım toplumun bunu sağlıyor olması, onu yönetenler bakımından, nazarımda hatasızlık içinde görmemi temin edecek de değildir.
Elbette insanın yaşadığı her yerde hatalar da olacaktır, yanlış adımlar atılacak ve düzeltilmesi için de gayret edilecek, buna yardımcı olunacaktır.
Başıbozukluk anarşi doğurur. Saplantılı ideolojik yaklaşımlar, gelişmenin önünü tıkar. Demokrasinin en güzel yanı, "hür düşüncedir" ama böyledir diye de, başkalarının görev alanı ve özgürlük sınırları içine girmek isteyen tecavüzkarlara da asla müsaade edilmemelidir.
Başkalarına hakareti kendinde hak gören zavallıların bulunduğu bir gerçektir. Bu tutumlarından asla taviz vermek istemeyenlerin, hayatlarının bir çok safhası karanlıklar içinde geçer. Bazı güçlerin ve hak diye bildiklerinin, sadece kendilerinde bulunduğunu var sayan bu zavallı insanlar için, durumlarına uygun eğitim birimlerinin oluşturulması taraftarıyım. Çünkü bu tip insanların mutlaka eğitilmelerine ihtiyaç vardır. Bu halleriyle, toplum içinde mevcudiyetlerini sürdürmek isteyenler aslında toplumun yüz karasıdırlar.
Bunlar; güzelliklerin bulunduğu her ortamı çirkinleştirmekten, çiçekli bahçeleri yangın yerine çevirmekten, tertemiz yürekleri karartmaktan, sevgi dolu gönülleri kırmaktan haz duyarlar. Bunların tüm bildikleri şey; çamur atmak, iftira etmek ve içlerindeki kin ve nefreti kusmaktır. Bunların beslenme kaynakları balçık çukurlarıdır.
Bereket versin ki, azınlıkta hem de yok denecek kadar az sayıdadırlar ve bu nedenle, yaşama azmi ile dolu olanların önüne set çekme istekleri ve toplumsal düzeni bozma girişimleri asla başarı ile sonuçlanmamaktadır.
Hezeyanları; içinde bulundukları durumdan kaynaklanmakta ve bu durumdan çıkmalarının da kısa vadede mümkün olmadığı görülmektedir.
Bence bunların bolca duaya ihtiyaçları vardır... Zira, ihtirasları ve EGO'ları, gözlerinin kan bürünmesine neden olmuş ve bu durumları, önlerindeki güzellikleri bile görebilmelerine engel teşkil etmektedir.
Dedim ya; "eğitim şart.”
Tayyar Yıldırım
