banner153

banner150

BİST
ALTIN
DOLAR
STERLİN
EURO

 

Değerli okurlarım size bugün yukarıda gördüğünüz torunuma ait babasının çektiği fotoğraf da bahsetmek istiyorum. Bu fotoğrafa bakınca insanın içini bir sıcaklık kaplıyor şüphesiz bende görünce bu sıcak duygularımı siz değerli okuyucularım ile paylaşmak istedim. Sevginin sınır ve tarifi olmamasını ve tüm canlılara özgü bir davranış olduğunun adeta dünyaya ilanı gibi bir şey bu fotoğrafın verdiği mesaj

            Fotoğraftaki tablo inanın insanoğlunun geçirdiği evreler sonucu değişime uğramadan önceki  saf, temiz ve masum halinini göstergesi. Peki bu denli yüreği sevgi ile dolu biz insanoğlu nasıl oluyor da daha sonraları tabiri caiz ise canavara dönüşebiliyoruz. Resimde masum bir çocuğumuzun ( torunumun ) köpekleri ile uyuması görüntüsünü ne kadar masumane ve ne kadar duygu yüklü değil mi ? O köpeklerin de insan sevgisine karşılık vermesi ise apayrı bir olay. Her gittiğimde oraya köpeklerin sevgi gösterisini üzerimize atlayarak çılgınca koşarak göstermeleri dakikalarca buna devam etmeleri acayip bir bir duygu.

 

            Fotoğrafı iyi okumak lazım, hayvanlar sevgi selimizin  karşısında duramadıkları aynı muhabbet ve aşkla nasıl karşılık verdiklerinin de bu açık bir göstergesi. Ayrıca nasıl bir iletişim kurulmuş ki aralarında  üçü de mutlu ve huzurlu bir şekilde birbirlerine sokularak uyumuşlar. Uyku hemde ne uyku  masumiyetin sevginin bu denli içten görüntüsüne ben daha henüz rastlamadım desem de abartmış olmam diye düşünüyorum.

 

            Bu sevgiyi neden yaşatmaktan başarılı olamıyoruz. İlerleyen yaşlarda ve zamanlarda bu sevgimiz sönüyor. Bu görüntüyü  sonradan belki fiziki veremez isek de iç dünyamızda bari yaşatmaya bunu öldürmemeye gayret  etmeliyiz. Öncelikle içimizde hayvan sevgisi, doğa ve tabiat sevgisini öldürerek başlıyoruz sonradan tek tek tüm güzellikleri yok edip sırası geldiğinde de gözümüzü kırpmadan yaptıklarımıza kendimiz bile şaşıyoruz.

 

            Sevgi ile başlayan hayatımız  ne yazık ki sevgisiz sürüyor sonunda da sevgisiz son buluyor. Bunun sorumlusu yine kendimizden başkası  elbette değil. Bunun böyle olmaması gerekir. İnsanoğlu olarak yukarıdaki  fotoğraftaki masumiyet ve saflığımızı asla kaybetmeden yaşamanın  yaşatmanın yolunu bulmak zorundayız. İnanın bu hiç de öyle sanıldığı gibi zor falan da değil.

 

            Yeter ki  bu doğuştan hepimizde var olan  bu iradeyi öldürmeyip yaşatalım, yaşatmasına bilelim.  İşte o zaman yaşanabilir bir dünya hepimizi bekliyor olacaktır.

Yorumlar
Adınız
Yorumunuz onaylanmak üzere yöneticiye iletilmiştir.×
Dikkat! Suç teşkil edecek, yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret ve küfür içeren, aşağılayıcı, küçük düşürücü, kaba, müstehcen, ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici ya da benzeri niteliklerde içeriklerden doğan her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluk içeriği gönderen Üye/Üyeler’e aittir.

banner155

banner147