İnsanı iki şey öldürürmüş;
Birincisi;Sevmediğin insanın silahından gelen mermi, İkincisi;Sevdiğin insandan gelmeyen ilgi.
İki şey kalitesiz insanın özelliğidir;
Şikayetçilik ve dedikodu.
İki şey çözümsüz görünen problemleri bile özer;
Bakış açısını değiştirmek, Karşısındakinin yerine kendisini koyabilmek.
İki şey yanlış yapmayı engeller;
Şahıs ve olayları akıl ve kalp süzgecinden geçirmek, Hak yememek.
İki şey kişiyi gözden düşürür;
Demogoji (Laf kalabalığı yapmak), Kendini ağıra satmak (öğünmek).
İki şey insanı nitelikli insan yapar;
İradeye hakim olmak ve Uyumlu olmak.
İki şey ekstra değer katar;
Hitabet ve diksiyon eğitimi almak, Anlayarak hızlı okumayı öğrenmek.
İki şey geri bırakır;
Kararsızlık ve Cesaretsizlik.
İki şey kaşif yapar;
Nitelikli çevre ve biraz delilik.
İki şey ömür boyu boşa kürek çekmemeni sağlar;
Baskın yeteneğini bulmak ve sevdiğin işi yapmak.
İki şey başarının sırrıdır;
Ustalardan ustalığı öğrenmek ve kendini güncellemek.
İki şey başarıyı ve mutluluğu beraber yakalamanın sırrıdır;
Niyetin saf olması ve ruhsal farkındalık.
İki şey milyonlarca insandan ayırır;
Sorunun değil çözümün parçası olmak, Hayata ve her şeye yeni bakış açısıyla yaklaşabilmek.
İki şey gelişmeyi engeller;
Aşırılık ve felakete odaklanmış olmak.
İki şey çözüm getirir;
Tebessüm ve sukut.
İki şeyin değeri kaybedilince anlaşılır;
Anne ve Baba
İki şey geri alınmaz;
Geçen zaman ve Söylenen söz.
İki şey gerçek sondur;
Cennet ve cehennem.
İki şey ulaşmaya değerdir;
Sevgi ve Bilgi.
İki şey özgürlüktür;
Vatan ve Bayrak.
iki şey hayatta önemli olan her şey içindir;
Nefes alabilmek ve nefes verebilmek.
İki şey içtenlikle benden sizedir;
Sevgiler Saygılar.
