Türkiye’de en fazla yüz yüze konferans verme rekorunun sahibi olan Yeni Akit Gazetesi Yazarı, hemşerim, Eğitimci Ali Erkan Kavaklı Hocam, 07 Eylül 2025 tarihinde “12 Yıl Zorunlu Eğitim Kalkmalı, Anadolu Liseleri Efsanesi Tükendi” başlıklı bir yazı kaleme almış. Yeni Akit Gazetesi’nin o tarihteki sayısından, internet üzerinden Ali Erkan Kavaklı Hocamızın yazısının tamamını okuyabilirsiniz.
Benim de yıllardır bu ‘12 Yıl Zorunlu Eğitim’ konusunda kafamı kurcalayan epeyce fazla konu vardı. Hem 28 Şubat’ın ‘8 Yıllık Zorunlu Eğitim’ konusunu haklı olarak eleştireceksiniz hem de siz bu konuda bir reform yapacağınıza konuyu iyice zora sokacak bir uygulamaya imza atıp süreyi 12 yıla çıkaracaksınız... Bunu benim anlayabilmem epeyce zor. Başkası belki daha iyi anlıyordur.
Tamam,benim anlayamıyorum belki ama mesela ne zaman oto (tamir) sanayiine gitsem esnaf bu konuda olumsuz şeyler anlatıyor. “Eleman temini zordu artık iyice imkânsızlaştı. Kısa bir zaman sonra mevcut ustalar da bu işten el çekince bu işleri yapacak kimse kalmayacak.” diyorlar. Bu durum, yalnız oto sanayilerinde mi böyle? Elbette hayır. Diğer bütün zanaat dallarında durum aynı...
Herkes bir üniversite bitirip kravatlı, masalı, bilgisayarlı memur işi arıyor. Ebeveynler çocuklarına “kirli paslı elbiselerle çalışılan bir iş” istemiyorlar.
İyi de gazetelerde okuyoruz, televizyonlarda izliyoruz, internet paylaşımlarında hep görüyoruz. “150 bin lira aylıkla inşaat işçisi arıyoruz bulamıyoruz.” “100 bin lira aylık ücretle oto ustası arıyoruz yok.” Şeklindeki benzer yakınmalar aldı başını gidiyor.
Diğer yandan bir profesör hocamızın yakınmalarını okudum bir yerde.
“kemal hoca” imzalı bir paylaşım bu... Şöyle demiş ‘kemal hoca’:
“DİPLOMALARIM
İlkokul, Ortaokul, Lise, Lisans, Yüksek Lisans, Doktora, Doçentlik, Profesörlük...
Tam sekiz diploma almışım.
Hepsi de alnımın teriyle...Söke söke...
5+3+3+4+3+5+4+5=32 yıl
Hayatım diploma peşinde koşmakla geçti.
Şimdi emekli olup da dinlensem geçinebilir miyim diye korku içindeyim.
İlkokul diplomalı bir tüccarın iki dükkândanaldığı kira benim maaşımdan fazla.
Bu kadar diploma alacağıma iki dükkân alsam daha iyi idi...
kemal hoca”
‘kemal hoca’ yanlış mı söylüyor acaba? İşte eğitimde geldiğimiz nokta bu seviyede. 32 yıl okuyup bir esnafın iki dükkân kirası kadar maaş alamayan bir profesör böyle diyorsa siz gelin okumuş diğer kademe memurlarının özellikle de onların emeklilerinin halini siz düşünün.
Ama burada bir terslik de hâlâ hüküm sürüyor. Hem okumuş yazmış hem de profesör seviyesindeki kişiler durumlarından dert yanıyorlar, sanayideki ustalar, kalfalar okumuş yazmış insanların kat be kat üzerlerinde gelir sağlıyorlar ama anne babalar hâlâ“benim oğlum okusun, kravatlı, masalı, bilgisayarlı iş sahibi olsun ama alacakları maaşlar da ustalardan, kalfalardan çok çok fazla olsun”istiyorlar.
Neyse siz benim ne demek istediğimi anladınız.
Bugün Türkiye-İspanya Milli maçı var. Milli takımımız ilk yarıda 3-0 yenik durumda olunca ikinci yarıyı seyretmeme ve gazete yazımı yazma kararı aldım. Televizyon açık duruyor, spikerin sesini duyuyorum. İçeriden hanımın sesi geldi “maç 6-0 oldu!”
Şimdi ben hala ‘eğitimden’, ‘sanayiden’, ‘maaş dengesizliklerinden’ yazmaya devam mı edeyim? Sanki devam edecek hal kaldı da.
Ama neyse kendi durumumu da yazayım öyle çıkayım yazıdan.
Ben de 2005 yılında emekli oldum. Maaşım en düşük devlet memuru maaşından 5 bin lira fazla idi. Şimdi en düşük memur maaşı memura yapılan SEYYANEN ‘kıyağıyla’ neredeyse benim maaşımı ikiye katlamış durumda.
Ayrıca 2005 te emekli olduğumda bağlanan maaşım, ASGARİ ÜCRETİN 2.7 misli iken şu an asgari ücretin 1.7 misline düştü.
Şimdi diyorum ki keşke ben de ağaç işleri ustası yani NAHHAT olsaydım da bol bol sergi açsaydım.
NAHHAT ne mi? Niye herşeyi benden öğrenmeye çalışıyorsunuz ki?
‘Taş Bina’ya gidin orada sergisi var. Gözlerinizle görün. Sergi 8 Eylüle kadar açık...
Milli maç kaç kaç oldu ki?
