“Her insan bir kitaptır okumasını bilene”

Kimisi okumaya başlayıp yarıda bırakır en güzel kitabı, kimisi de bir ömür yanında taşır okunmayacak olanı. Her insan okuduğu kitaptan bir şeyler bulur kendinde. Kimisi neşe kaynağını, kimisi sevgiyi, kimisi de aşkı. Heyecanla  çevrilir kitabın sayfaları. Bazen en uzun geceye eşlik ederken, bazen de gündüze ulaşmanın sabırsızlığı koşar satır aralarında.

Bir kış günü, gece vakti ellerin cebinde gezerken bulursun şehrin sokaklarında kendini, serseri adımların gittiği yollar tanıdık. Bir farkla. Bu sefer yalnızsın. Kimsecikler yok yanında. Şehir soğuk, gecede yapayalnız sen.  Yalnızlık üşütür seni. İyice bürünürsün paltona. Bir titreme gelir içinden. Bir hayal sokulur yanına, “Bunu yapmak zorundayım, beni anla ne olur. Benim için çok geç değil, sen de üzülme” der. Geceye düşen bir damla gözyaşı, eritir soğuktan  donmuş olan  şehri. Şehir üzgün, ben mutsuz, sen yorgun…

 Bazen böyle ansızın biter neşe dolu satırlar, bir sonraki sayfada SON yazdığını tahmin bile  edemezsin. Vurur yüzüne acı gerçek Konya ayazı gibi. Ellerin titrer, dona kalırsın.

Her insan kendi kitabını kendi yazar aslında. Kendi kitabının kahramanıdır. Konuşan, dinleyen, üzülen, seven, karar veren kendisidir. Kendi kitabının kahramanı olamayan başkasının kitabında yardımcı karakter olmaya mahkumdur.

Adam:

-kitap okumayı çok severim, mutlaka haftada bir kitap okurum, dedi.

Kadın, uzun bonus saçlarını hafifçe sallayarak,

-kitap okumayı bilseydin önce beni okurdun, dedi ve yürüyerek uzaklaştı.

Bazen de ne kadar okursak okuyalım bir türlü anlayamayacağımız kitaplar vardır. Yardımcı kaynaklar ediniriz, sözlüğe bakarız ama verilmek istenen mesajı bir türlü anlamayınca kitabın sayfaları kendiliğinden bize kapanır. Oysa bütün kapalı kapıları açan bir dil vardır. Sevgi. Sevgiyle yaklaşınca yol olur bütün kapılar. Yeter ki biz sevmeyi bilelim, sevelim.

Unutmayalım ki soğuktan donmuş koskocaman şehrin buzlarını bir damla göz yaşı eritir, gözyaşı da sevgiden kaynaklanır. Göz görür, gönül sever, seven insan göz yaşı döker.

 “Her insan bir kitaptır okumasını bilene.” William E. Channing   Yeter ki doğru yerden başlayalım…