Yalnızca önsözü yazılmış bir eserdir her bebek.
Bugün sen geldin.
Önce alnına baktım dakikalarca. Kim bilir! nasıl bir hayat bekliyor seni, sonra bomboş bakan kocaman lacivert gözlerine. Merak etme, yaşadıkların o boşluğu doldurur,bir anlam katar bakışlarına. Oyun ve eğlenceden ibaret dünyamıza,sen de hoş geldin.
Annen sen doğmadan ismini Ahmet koydu, Ahmet Eser. Kaderinde sen doğmadan yazıldı, alnının orta yerine. Nerde ve nasıl doğacağın, hangi dine iman edeceğin, neler yaşayacağın, yaşarken karşına çıkacak insanlar, nerde ve nasıl, hangi inançla öleceğin?
Dünyaya geliş sebebin yalnızca, otla kuru çöp arasına sıkışmış bir hayatı yaşaman, bu hayata yön veren kaderinle tanışman olabilir mi?
Amenna ve saddakna? Senden gelen her şeye boyun büker, teslim oluruz.
Ahmet bebek de senaryosu yazılmış bir oyunun içine doğdu. Önce küçük oyuncaklarla oyuna alışacak, bazen oyun kuracak, bazen kurulmuş bir oyuna dahil olacak. ?Aldım verdim? tekerlemeleriyle yanına oyun arkadaşları seçecek. Oyun içinde onları deneyecek, tanımayı öğrenecek. Bazen kazanacak, bazen kaybedecek. Çoğu zaman oyunda olduğunu unutup gereksiz hırs yapacak. Her şeyi öğrendim, oyunu çözdüm zannederken, oyun içinde oyun olduğunu fark edecek. Aynı oyunda bazen av bazen avcı, bazen mazlum bazen zalim olacak. Şaşıracak, korkacak, hayal kırıklıkları yaşayacak. Hasreti, sevgiyi, merhameti, kini, öfkeyi? Onu Ahmet yapan bütün duyguları tanıyacak.
Bir gün gelecek aslında her şeyin zıddı ile öğrenildiğini keşfedecek. Dostluğu, oyunda hile yapan ayağına çelme takanlardan, rahatlığı acıdan, şerefi şerefsizden, cömertliği cimriden? Öğrenip gülümseyecek. Hamt etmeyi, bu dünyanın bir oyun olduğunu, iplerinse yalnız Allah?ın elinde bulunduğunu bilecek, iman edecek.
Bazen hayatını, emeğini bir topluma veren ve bir müddet onları kardeşine emanet eden, döndüğünde bütün emeklerinin boşa gittiğini gören Musa olacak, kardeşinin boğazına sarılacak. Bazen fitne çıkmasın diye susan sabreden Harun olacak. Bazen Cebrail?in ayağını bastığı topraktan ve altından inek yapan bir Samiri, bazense altın ineğin ta kendisi!Bazen denizler yol olacak,geçmesine izin verecek.Bazen doğru yol zannettiği yerde boğulacak.
Her zaman şaşıracak Ahmet. İnsanları anlamaya çalışacak. Önce çalışıyor öğreniyor diye alay edilen ineklerin, sonra şana şöhrete, makama ulaşınca nasıl tapılır hale geldiğine de şaşıracak. Eğer biraz aklı varsa, gözlemliyorsa, yaşanan olaylardan ders çıkarabiliyorsa en büyük özgürlüğün yalnızca Allah?a kulluktan geçtiğini bilecek, ibadeti öğrenecek, güçlenecek. Yoksa rüzgarın önünde savrulan bir yaprak gibi, bir o yana bir bu yana savrulacak.
Ahmet, yalanı yaşamanın daha kolay olduğunu, gerçekle yüzleşmenin de acı verdiğini öğrenip, kendinden uzaklaşmak isteyecek. Gerçek Ahmet ile birlikte yalnızlığını, baş edilmemiş acılarını, yarım kalanlarını, bastırdıklarını, korkularını, kapısına bir çift güvercinle, bir örümceği emanetçi bıraktığı bir mağarada gizleyecek. İçerde bir ,duygularına şahit, kabuk bağlamış pansumansız duvarlar, bir de sesini ancak yalancı sesleri susturunca duyabildiği, ?üzülme Allah bizimle beraberdir? diyen, sıddık dostun sesi olacak.Allah bizimle beraberse? O beni görüyorsa? O beni biliyorsa? Ondan bir şey gizleyemiyorsam... İsminin vicdan olduğunu sonradan öğrendiği gerçek dostun sesi ona ihsanı öğretecek.
Amenna ve saddakna?Dost ve yardımcı olarak Allah bize yeter.
Şimdi kucağımdasın, öyle çaresiz öyle masumsun ki.Allah seni korusun.Mutluluk yakanı hiç bırakmasın.Unutma!
Kaderin karşısında ,ancak dua dimdik ayakta durur.
Uzun soluklu bak hayata.Nefes aldığın sürece ümidini yitirme. Hz. Ömer gibi sen de iste. ?Allah?ım beni ,sana iman edenlerden kıldığın için hamt olsun. Eğer canımı kafir olarak alman kaderimde varsa onu değiştir. Canımı Müslüman olarak al. Beni Müslüman olarak yaşat, müslüman olarak öldür. Çünkü senin her şeye gücün yeter?.
