?Yeter Söz Milletin? adlı kitabım yayınlandıktan sonra bir ağabeyim şöyle demişti: ?Öyle bir kitap yazmışsın ki, dönemi hiç geçmez? O zaman da anladığım ama ihtimal vermediğim daha doğrusu vermek istemediğim bu sözün haklılık payı maalesef her geçen gün artıyor bu ülkede.
Kitabın konusu ile ilgili çeşitli platformlarda yaptığım konuşmalarının ardından genellikle hep aynı soruya maruz kalırım: ?Bir daha o kara günler yaşanır mı bu ülkede?? Bu türden bir soruyu soran bir kişi ?özellikle de gençse- bir teselli cevabı ister. Ben de gerek bundan, gerekse de ben de aynı şeye inanmak istemediğimdendir o günlerin bir daha yaşanma ihtimalinin kalmadığını söylerim. Açıkçası yaşadığımız bu son süreçte herkes gibi umutlarımın kırılmaya başladığını itiraf etmeliyim. Benzer bir soruyu geçtiğimiz günlerde bir davette karşılaştığım Cengiz Çandar?a sordum ben de. Bu defa teselli arayan bendim. Ama olmadı maalesef. Çandar gözümün içine bakarak ?Ne kadar kötüye durumda olduğumuzu düşünüyorsun bilmiyorum ama durum sandığından da vahim? dedi. O an iyice emin oldum durumun vehametinden. O Çandar ki ?bir köşe yazarı? olmanın dışında Türkiye siyasi tarihinin perde arkasını bilen sınırlı sayıdan isimden beridir. Bu sözü ondan duymuş olmak beni bir kat daha üzdü.
Gelin görün ki, umutsuz da yaşanmıyor. Zaten bir gün bu ülke insanlarından umut kalmazsa gerçek felaket işte o zaman başlayacaktır. Şimdi herkes umutlu. Başbakan bu işe bir çare bulacak ?E zaten çare lider diye onu Başbakan yapmadık mı-, ekonomi düzelecek, elimize para geçecek? Umutlar, hayallere karışıp gidiyor işte böyle? Oysa sadece umutlu değilim ben? Kızgınım aynı zamanda, üstelik çok? Şu ülkeyi bir rahat bırakmadılar bu kurtarıcılar. Geçenlerde bir yazarın da yazdığı gibi, bu ülke kurtarıcılarının elinden kurtulduğu zaman huzura kavuşacak galiba. Yoksa baksanıza adamların umurunda değil, millet iradesiymiş, %47 imiş, falanmış? Onlar rahat. Maaşlar her ay düzenli yatıyor, altlarında makam arabaları. Hem millet de ne oluyor ki. Zaten içlerinden biri demedi mi ?%97 alsan ne yazar? diye. Bu ülke yıllarca bu hesaplaşmalar, bu kindarlık yüzünden geriye gitmedi mi? Bugün belki aya çıkacaktık ama 27 Mayıs?lar yüzünden yaya kaldık. Milyonlarca insanın kaderiyle oynamadı mı cuntacılar? Oynadılar ama yargılanmadılar. Oynadılar ama hesap vermediler.
Çandar?ın da dediği gibi; durumun ne kadar vahim olduğunu düşünüyorsunuz bilmiyorum ama eminim sandığınızdan da vahim. Elin yapamadığını biz kendimize yapıyoruz şimdi. Milleti düşünmeyen, gücünü ve meşruiyetini milletinden değil, devletinden alan, milletin manevi değerleri ile alay eden, aşağılayan içimizdeki Danimarkalılar yapıyorlar bunu.
Ama yok öyle yağma bundan sonra. Gün gelecek, bunun hesabını da verecekler bu millete. Bakalım, hep birlikte göreceğiz. Hepimiz göremezsek, birilerimiz mutlaka görecektir?
Hatta kalın?
