Türk-Eğitim Sen üyesi öğretmenler geçtiğimiz hafta içinde Hükümet Konağı önünde ilginç bir eyleme imza attı.
Seydişehir? de görev yapan Türk-Eğitim-Sen üyesi Öğretmenler Hükümet Konağı önünde tüp alamadıklarını belirterek, güneş ışığında makarna pişirdi, Milli Eğitim Bakanı Hüseyin Çelik için yardım sandığı oluşturarak yardım topladı.
Öğretmenler her açıklamalarında maaşlarının az olduğunu ifade ederek, maaşlarında düzenleme istediler.
Türkiye de memurların yoksulluk sınırında ücret aldığını zar ve zor ayakta durduğunu dile getiren öğretmenler Dünya bankası direktörüne de yaptığı açıklamalar ile ilgili gönderme yaptı.
Öğretmenler, eyleme çocuklarını da getirdi. 4 yaşındaki çocuk babasının pasta alacak parası olmadığı için eline aldığı pankart ile Bakan amcasından pasta almasını istedi.
Diğer çocuklar ise öğretmen babalarının güneş ışığı ile pişirmeye çalıştıkları makarnayı büyüteç ile pişirmeye çalışarak eylemle destek verdiler.
Bahse konu eylemi gazetemizin sütunlarında haber yaparak tarafsız bir şekilde kamuoyuna duyurduk.
Öğretmenlerin sahneye koydukları eylemleri ve bu eylemlere çocuklarını alet etmelerini yadırgadım.
Her açıklamalarında maaşlarının az olduğunu dile getire öğretmenler. Toplumun diğer kesimlerinin, örneğin bir asgari ücretlinin, ya da sigortasız bir şekilde günde 12 saat çalışan insanların durumlarını göz önüne almadan duygu sömürüsü yapmalarını içime sindiremedim.
Öğrencileriniz bu durumunu gördükten sonra sizlere para yardımı yapmak için yardım kampanyaları düzenleseler, topladıkları paraları törenle size vermek isteseler böyle bir törene katılıp bu paraları alabilecek misiniz? Ben bu paraları alacak bir tane öğretmen göremiyorum, öyleyse böyle bir duruma düşmenin bir anlamı varmı?
Şimdi soruyorum, evine tüp alamayan bir öğretmen var mı? Ne zamandan beri güneş ışığında makarna pişiyorsunuz? bunun ilmini bize de öğretinde biz de faydalanalım.
Çocuklarınızı bu eyleme niçin alet ediyorsunuz? söyleyin siz çocuklarınıza pasta alamıyor musunuz?
Ayrıca okullarda diğer öğrencilerin yanında sizlerin çocuklarının nasıl bir duruma düşeceği hiç aklınıza geldi mi?
Sonra sizleri bu yapmacık eylemde gören öğrencilerinizin gözünde düştüğünüz durumu hiç göz önüne aldınız mı?
Ben sizlerin yaptığı eylemi izledim, biraz ileri de ise öğrencileriniz size gülüyordu. Eylem yapın ama inandırıcı eylem yapın.
Önce şunu kabul edelim, öğretmenlerimiz toplumun iyi ücret alan kesimlerinden, örneğin okullar açılırken eğitim yardımı öğretmenlerden başka hiçbir çalışana verilmiyor.
Bence eğitim yardımı asgari ücret alana, düşük maaş alan işçi ve memurlara, en önemlisi işi olmayan vatandaşlarımıza verilmeli.
Ülkemizde öğretmen devletin güvencesi altındadır. Ancak gelişmiş ülkelerde, öğretmen eline öğretmenlik belgesini alır, şehirlerde, ilçelerde ve beldelerde bulunan okul aile birliklerine gider, özgeçmişini ve öğretmenlik belgesini sunar, okul aile birliği öğretmeni işe alacaksa ona belli bir süre tanır, şayet okul aile birliği öğretmeni beğenirse işe alır ve sözleşmesini yapar.
Acaba bu uygulama ülkemizde geçerli olsa bizim kaç öğretmenimiz iş bulabilir, öğretmenlerimiz öncelikle bunları düşünmeli ve çocuklarımızı ona göre yetiştirmelidir.
İçinde yaşadığımız bu ülke bizim, gelirlerimizi artırmak, çocuklarımıza ve gelecek nesillere yaşanabilir bir ülke bırakmak için çalışmak yeterli değil.
Artık hepimiz çok çalışmalıyız, günümüzde çalışan değil çok çalışan kazanıyor. Bu öğrenci içinde memur, işçi, iş adamı, siyasetçi, bürokrat, kısaca toplumun her kesimi için geçerli.
Devletimizin parası çok özellikle öğretmenlerimize mi az mı para veriyor. Lütfen biraz sağduyulu olalım, böyle yapmacık eylemler yakışmıyor, önce şunu değerlendirelim, ben aldığım ücreti hak ediyor muyum?
Eyleme katılmayan ve destek vermeyen öğretmenlerimizi ayrı tutuyorum, Ancak eyleme katılan öğretmenlerimize yakışmadı, eylem inandırıcı olmalı.
