Eğitim Sen Şube Başkanı Ahmet Tekin geçtiğimiz hafta yayımlanan ?EĞİTİM ÖĞRETİM VE İKİ GERÇEK? başlıklı yazımla ilgili anlayış fakiri bir açıklama yapma ihtiyacı hissetmiş.
O?nu bu açıklamayı yapmaya iten hangi önyargı bilemiyorum ama ben, bu mesnetsiz açıklamayı, okuduğunu anlamamak ya da meseleyi özünden saptırarak kışkırtıcı sendikacılık oyunu olarak nitelendiriyorum.
Amacım kesinlikle Tekin öğretmene cevap vermek değildir. Kendisini insan olması ve mesleğine duyduğum saygıdan dolayı selamlıyorum. Ancak yapılan açıklamanın makalemin özüyle bağdaşır bir yanı olmadığını da belirtmek istiyorum.
Tekin öğretmen açıklamasında ?Bu kitapları hiçbir öğretmen kişisel çıkar sağlamak amacıyla aldırmaz, hiçbir öğretmen her hangi bir kitapçıyla böyle alçakça bir çıkar ilişkisine girecek kadar onursuzlaşamaz.? şeklinde bir ifadeye yer vermiştir. Kaldı ki makalemin hiçbir paragrafında böyle bir anlam yüklü değildir.
Böylesine yakışıksız, anlayışı, ne sizin ?sözde veli? şeklinde küçümseyerek sıfatlandırdığınız, ekmeği uğruna ömrü oksijen yoksunu apartman bodrumlarında geçen onurlu baba beyan etmiştir. Nede bendenizin aklından zerre miktarında geçmemiştir. Böylesine çirkin çıkar ilişkisine sadece öğretmen değil, hiçbir kitapçı arkadaşımda girmez.
Yazımdan ancak şeytanın aklından geçebilecek bu anlamı çıkaran varsa da adı ?FİTNE FÜCUR? dur. Öğretmenlerin umumuna şümul, böylesine çirkin bir anlam çıkartmayı tam manası ile sendikacılık oynamaktır. Bu oyun çocuklarımızı teslim ettiğimiz bir öğretmen adına da manidardır.
Yakınlarım çok iyi bilirler arkadaş gurubumun çoğunluğu öğretmen, en saygı duyduğum meslekte öğretmenliktir. Elini öptüğüm sayılı insanların çoğunluğu da öğretmen büyüklerimdir. Hal böyleyken yazımdan öğretmenlerin yardımcı kitap aldırarak çıkar sağladığı şeklinde anlam çıkarmak, öğretmen gözünden öte ideolojik sendikacı gözlüğü ilebakışınızdan olsa gerek.
Konu tamamen durumdan muzdarip velilerin serzenişinden kaynaklı ve ilköğretim ile sınırlıdır. Üstelik asla tasvip etmediğim çarpık, paralı, dershaneciliğe dayalı eğitim ve öğretim sisteminden dolayı orta öğretimde yardımcı kitapların mecburiyetine inanan bir kişiyim. Özellikle ortaöğretimde yardımcı kitap aldırılmasına da kesinlikle karşı değilim. Buna karar verecek olanlar elbette öğretmenlerdir.
Ama ilköğretimde değişen sınav sistemine rağmen el insaf dedirtecek derecede yardımcı kitap aldırmakta kolaycılıktır. Lafımda kolaycılaradır. Sen kolaycıysan sanadır. İlköğretimde çocuğumda yoktur sendikacı muallim?
60 YTL tutarındaki yardımcı kitap alan asgari ücretli bir ailenin günde ortalama üç ekmek tükettiğini varsayarsak, 60 YTL?ye neredeyse yılın yarısı kadar, yani 150 gün evine günde üç ekmek götürür. Sizin sözde veli diyerek küçümsediğiniz ?O? veliye 60 YTL tutarında yardımcı kitap aldıran öğretmenin bu hesabı yapması gerekmez mi Tekin öğretmen?
Biliyorum ki! Okulun da ihtiyaçlı öğrencilerinin çoğu harcamasını cebinden karşılayan, yakıt dışında ki okul giderlerini karşılamak için çırpınan, akan çatısını onarmak için cebinden para harcayan idealist yüzlerce idareci ve öğretmen var.
?EĞİTİM ÖĞRETİM VE İKİ GERÇEK? başlıklı yazımın önemli bir bölümü zorunlu eğitime rağmen ödenek ayrılmayan ilköğretim okullarının değerli idareci ve öğretmenlerinin cefakârlığına ayırmışken, açıklamada sunulan afakî anlayışı öğretmenlikten çok sendikacılık hevesinin tezahüründen başkaca nedir?
İddia ediyorum ortada somut bir yanlışlık var. Aldırılan yardımcı kitapların çoğunluğu alışılagelmişlikten kaynaklanmaktadır. Bana göre müfredatı içmek, ders kitabını tamamlamak, öğrencilerin test tekniğini geliştirmek ve idealizm başarının yardımcı ana kaynaklarıdır. Yardımcı kitaplar ise tali kaynaklardır.
Kitapçı adresi vermek yan-lış-tıııır. Hadi ?haaayır doğru? de sendikacı muallim?
Sen yardımcı kitap aldırıyorsan ve kitapçı adresi de veriyorsan ?Yöntem yanlış değildir. Ben öğrencilerime yardımcı kitap aldırıyorum ve şu kitapçıdan alın diye yönlendiriyorum ? de? Diyemezsin çünkü yan-lış-tııııır.
İlköğretimde 60 YTL tutarında yardımcı kitap aldırmanın akli yönünü izah edip beni ikna edecek öğretmene saygı duyarım. Haddimi asla aşmam. Hiçbir öğretmene özür dileyeceğim bir söz de sarf etmem.
Aklımdan zerre miktarında geçmemiş FİTNE FÜCUR bir anlayışı asla kabullenmem ve asla sessiz kalamam.
