Konya’da okurken tanıdığım ve tanımakla da kendimi bahtiyar bildiğim; güzide insan, Ağabeyim Mustafa Özsoy’u rahmetle ve hasretle anarken...
Himmeti milletti tanırım Onu
Bir güzel insandı Özsoy Ağabey!
İpek gibi idi sesinin tonu
Bir güzel insandı Özsoy Ağabey!
Tertemiz kıyafet, bembeyaz libas
İman Âbidesi insanlıkta has
Asr-ı Kıyamet’te yaşayan bir nas
Bir güzel insandı Özsoy Ağabey!
İnanıp yaşardı güzel ahlâkı
Mertçe savunurdu her yerde hakkı
Konya’nın nurluydu O’nla afakı
Bir güzel insandı Özsoy Ağabey!
Tertemiz bir sima bükülmez bilek
Zelzeleler ile sarsılmaz yürek
İman deryasında çekmiş çok kürek
Bir güzel insandı Özsoy Ağabey!
Çevresinde vardı melek insanlar
Kötü söz bilmeyen gülce lisanlar
Yüzüne bakanlar gerçeği anlar
Bir güzel insandı Özsoy Ağabey!
Yürüyüşü birdi bir ırmak ile
İşi olmaz idi boş durmak ile
CEYHÛNİ bahtiyar tanımak ile
Bir güzel insandı Özsoy Ağabey!
15.02.2024
CEYHÛNİ
