Hiç şüphesiz geçtiğimiz haftaya damgasını Aktütün Karakolu?na yapılan hain saldırı ve 15 askerimizin şehid edilmesi vurdu.
Acı haber tüm ülkeyi yasa boğarken evlatlarının terhis olmasını hasretle bekleyen aileler şehit cenazeleriyle karşılaşınca fenalık geçirerek gözyaşına boğuldular.
Bir kez daha Ateş düştüğü yeri yaktı.
Burada dikkat çeken en önemli unsur, aynı karakola benzer saldırıların daha önce de 4 defa gerçekleştirilerek onlarca askerimizin şehit edilmesi.
Kuşkusuz hassas bir dönemden geçiyoruz.
Bu menfur saldırı bardağı taşıran son damladır. Bu saldırının hesabı mutlaka sorulmalıdır.
Evlerinden 'vatani görev'lerini yapsınlar diye uğurladığımız 15 tane can parçasının, 'evlad'ın, şehit evinin yangın çıkmış gibi alev alev yanışı.
Şehidin annesinin acısı.
Babanın yüreğinin yanması.
Eşinin düştüğü korkunç boşluk.
Kızkardeşinin hıçkırıkları.
Şehidin, başına gelen şeyin henüz farkında olmayan bir yaşındaki, iki yaşındaki oğlunun/kızının, babasının tabutuna boş boş bakmasıdır.
Tüm bu yaşanan Yüreklerimizi dağladı.
Bizde diyoruzki HEPİMİZ MEHMETÇİĞİZ
