Türkiye de her konuda işin uzmanları ve içinde olanları hariç herkes konuşur. Kahvehanelere oturur devleti dizayn eder, dini biçimlendirir, eğitimi, dış politikayı düzenler. Sadece işin uzmanları susar. Eeee yeter yahu. Bizde konuşalım artık. Nereye gidiyor bu “Dershane” kavgası. Kılıçlar çekilmiş, zırhlar kuşanılmış dünkü “kanki” ler birbirini yemeye çalışıyor. Konu “Dershane” gibi görünüyor ama kavganın büyüklüğüne bakılırsa asıl nedenler çok farklı. Bu konuda çok fazla yorum var , tabi işin aslı bizce karanlık(!!!)
Gelelim “Dershane” ye
Nedir Dershane: Devlet müteahhittir. Okullarında “eğitim binasını” yapar. Dershaneler tamircidir, arızalananı, patlayanı, kırılanları tamir eder. Olay bu kadar basit. Ama zaman içinde tamirciler o kadar profesyonel hale geldi ki her tarafı patlamış, çatlamış “eğitim binasını” neredeyse yeniden yapmaya başladı. Müteahhit de bunu kabul edemez hale geldi. Daha sağlam bina yapmak yerine tamircileri “ pataklama” yolunu tercih etti. Eğer dershanelere gerçekten zincir vurulacaksa, ertesi hafta tüm sanayilerdeki, kaporta, oto elektrikçisi, lastikçi vs. piyasadaki elektrik, su tamircileri de dükkanları kapatmaya başlasınlar. Zira otomobili fabrika yapar. O zaman onun tamir vs. işlerini de fabrika yapar mantığı aynen işlemez mi? Devlet eğitim binasını yapar, hatalı kısımları dershane tamir eder , bunu kabul etmeyenler, yarın “bu arabaların tamirini de yine fabrika yapacak, tamirciler kapansın “ diyecektir. Bence mantık aynı.
Peki gerçek ne? Dünya‘nın her yerinde “sınavlar”, her yerinde “Dershaneler” var. Yok diyen “yalan” söyler. Eğer bir ülkede “sınav” varsa, eğitim gören “insan” varsa , adı şu veya bu, harici bir “destek” alacak. Olmaz diyen varsa, “insanı” tanımıyor demektir. Her şeyden önce Allah insanları farklı yaratmış, bir kişi bir dinleme ile anlarken diğeri 2 kez dinleyerek anlar. Bir kişi sınıfta anlarken diğeri bire bir anlatılınca anlar. Eğer sınav varsa yarış var. Herkes çocuğunun daha iyi bir yerde olmasını ister ve bu sınavlarda diğerlerini geçerek en iyi yere gelmek ister. Bunun adı da SBS, YGS, LYS, KPSS, DGS, TUS, DUS, vs. olur ama mutlaka olur. Okul ortalamalarını arttırmak için özel ders alıyor çocuklar. Bunları yok saymak insanı tanımamak demektir. Deniliyor ki dershaneye gidebilenler gidemeyenlere karşı avantaj sağlıyor. Peki özel kurs alan diğerine karşı avantaj sağlamıyor mu? Diyebilir misin adama çocuğuna takviye kurs aldırma diye…
Deniliyor ki , Fen , Öğretmen vs liselerine, üniversitelere alınacak öğrenci sayısı belli, dershaneler bunu artıracak mı ? Haklılar. O zaman ne gerek var, gitmesinler dershaneye herkesin bilgi seviyesi aynı kalacağı için puanlar yükselmez. Bu sözleri duyunca beni afakanlar basıyor, bu söz bence ülkenin geleceğini karanlığa sürüklemektir. Ne demek “bilgisizlikte” eşitlik sağlayalım. O zaman herkes asgari ücret alsın. Eşitlik sağlansın. Böyle mantık olur mu? Devlet hırsıza, soysuza, yolsuza, para dağıtacağına dershaneye gidemeyen öğrenciye destek versin okutsun. Gerçek eşitliği dershaneler sağlıyor. Şu an Türkiye ‘de siyasetçilerimizden, amirinden, memuruna, dershaneye gitmeden bulunduğu konuma gelen kaç kişi var? Dershaneye gitmeden hukukçu, sağlıkçı, teknik eleman olan kaç kişi var? Türkiye‘de parası olan kişiler dershanelere zincir vurulsun der, neden? Kapansın dershaneler ki onlar çocuklarını özel kurslarla en güzel yerlere gönderebilsinler. Ayda yüz lira taksitle çocuklarını dershanelerde okutan kaç aile her dersten özel kurs aldırabilir? Mantığa bak “parası az olan dershaneye gönderemiyor, kapatalım dershaneleri” . Eğer bu mantıkla gidilirse kapanacak o kadar çok şey var ki hayal bile edilemez, işin bu kadarını sanırım “ bolşevikler” bile düşünmemiştir. Kapatılma özel okullardan başlar , 5 yıldızlı otellerle devam eder , araba markaları sıraya girer, giyilen elbisenin kumaşına kadar gider bu iş. Çünkü mantık yanlış, ilk düğme yanlış iliklenince diğerleri de yanlışa gider. İmam Hatip ve diğer meslek liselerinde okuyan öğrenciler okulda aldıkları dersle hangi üniversiteye gidecek. Kendi elimizle önlerini açtığımız meslek liselerine kilit mi vuracağız.
Bazı gruplar dershaneler üzerinden mevcut iktidarı yıpratmak için onları yanlış yönlendiriyor, ve eğitim üzerinden kavga çıkarıyor. Bu ülkenin geleceği için en büyük tehlike burada. Bunu siyasi erkin sahipleri iyi analiz etmeli. Kurulan tuzağı fark etmeli. Anadolu çocuğu bu dershaneler sayesinde Ankara’ya gidebildi. Bu imkan elinden alınırsa eski duruma düşülür ve bu ülkeyi yönetmek “imtiyazlı mutlu azınlığın” tekeline geçer yeniden ki bunun sonuçlarını düşünmek bile istemiyorum.
Özel okul deniliyor. Şu an özel okula giden, fen liselerine giden öğrencilerden dershaneye gitmeyen var mı?
2012-2013 öğretim yılında final eğitim kurumları Türkiye genelinde 13 bin’ in üstünde öğrenciyi beş kuruş almadan okuttu. Bu sadece final, bir de diğer dershaneleri düşünürseniz karşınıza çıkan rakam dershaneler kapansın diyenlerin aklının bile eremeyeceği boyutlara çıkar. Acaba dershaneler kapansın diye yaygara yapan kişiler bugüne kadar fakir edebiyatı yaparak üzerlerinden rant sağladıkları çocuklar için ceplerinden kaç kuruş çıkarıp harcadılar. Sadece final eğitim kurumları geçen yıl devlete 38 milyon liranın üzerinde vergi ödedi. Türkiye’de 3707 dershane , 6100 idiida bayisi, 10 binin üzerinde kahvehane var. Ne dersiniz? Kumar mı oynatalım, kahvehane sayısını mı artıralım, dershanelere devam mı edelim?
SONUÇ: Bu dershaneler bakanlığın bünyesinden çıkarılacak. Matematik, fizik, Türkçe, DGS, KPSS vs. kursları adıyla devam edecek. Aklın yolu bir. Bu devleti yönetenler bu halkın içinden çıktı. Zamanında kendileri de yanlarında çalışan bürokratları da bu dershanelerde eğitim alarak bulundukları yerlere geldiler. Kominist Çin’de bile özel dershanelerin var olduğu bir dünyada özel eğitim kurumlarının “batakhane” muamelesi görmesi kabul edilebilir bir tavır değildir. Bu tavrın değişeceğine inancım sonsuzdur. Bu arada siyasi kavgaların da mecralarının değişeceğine inanıyorum. Öğrencilerimiz ve velilerimiz gönüllerini ferah tutsunlar. Onlar kesinlikle mağdur olmayacaklar. Çünkü aklı başında olan her insan bilir ki bu ülke her köşe başında bir kahvehane değil bir eğitim yuvası olduğu zaman yükselir.
