AĞAÇSIZ PARK

Dün halk kütüphanesinden aldığım kitaptan bir öykü okurken ne oldu oldu kitabı kapatıp pencereyi açtım. Şarjdaki bilgisayarımı alıp mutfağa geçtim. Mutfak bu vakitlerde serin olduğu için kitaplarımı ve bilgisayarımı alıp akşam yemeği için ev ahalisinin bir araya geldiği masaya oturuyorum.

Evin hemen önünde küçük bir park var. Genelde okuldan çıkan öğrenciler bu parka gelip oturuyorlar. Kedisi ve köpeği eksik olmaz bu parkın. Ben de kedimi alıp bu parka yürüyüşe çıkıyorum ara sıra. Öğle değil mi Zehra? Zehra’dan ses yok.

Masanın pencereye bakan tarafına oturup parkı, parkı kısa süreliğine de olsa ziyaret eden insanları, parkı sahipleri kedi, köpek ve kuşları seyre duruyorum. Uzakta dağlar kendi kafalarına göre sıralanmış. Yamaçlarında yer yer kar, daha aşağıya indikçe yalnızlık soğuk yalnız taşlar.

Bugün 1 Mart olmasına rağmen şehirde kar yok. Yağmur yağmıyor kaç gündür. Televizyonda su sıkıntısı kapıda diye bağıran haberciler. Küresel ısınma sorununu konuşmak için jetleriyle Dubai’de toplanan siyasetçiler.

Bilgisayara yönelip Word dosyasını açıyorum.

Dün halk kütüphanesinden aldığım…