Malım mülküm var diye güvenme
Bak gençliğin de gitti elde
Nerede kaldı o eski şaşalı günler
Bir bir tükenip peş peşe bittiler
Yaşadık acı üstüne acı kaldık çaresiz
Deprem vurdu peş peşe şimdi şaşkınız
Yıkıldı evlerimiz başladı tufanımız
Dün vardı evimiz yanardı ocağımız
&
Tan yeri ağarırken rahmet iner yere
Altı Şubat ikibin yirmi üçte olmadı öyle
Saat dörtü yeni geçmişti koptu sanki kıyamet
Salladı Mevla bu defa on ili onlarca il&
Son günlerde mevsimsel değişimle yaşamaya başladığımız endişeye bakınca insanoğlu olarak nasıl da aceleci zayıf ve kaygıcı bir yapıya sahip olduğumuz görülmektedir.
i
Bir gafil çıkmış saldırır yüce kitabımızasaylasını akıta akıta
Batının gösterir gerçek yüzünü unutanlara
Bunların siz bakmayın medeniyetine
Yamyamlı
Bugün neşemiz yerinde var nedeni
Mevla vermişti bize torunu
Onunla nasıl da geçti günleri
Büyüdü artık şimdi oldu okulu
Alkış çalar ölüsüne gitti diye sanki var sevinci
Sıcağı severim cehennem bana göre gururlu sözü
İnancı yok uyutmuş yıllarca bizi
Diline d
Geçenlerde internette gezinirken bir fotoğraf dikkatimi çekti muhtemelen 1930 veya 1940’lı yıllar arası ya da daha öncesine ait fotoğraf.
&n
Ya anlamadım bu neyin telaşı
Güya geliyormuş yıl başı
Sana yakışıyormu bu neşen
Nolel ile mi büyüdün okundu senin kulağına ezan
Bak
