Ümide mektuplar
O onu suçluyor o onu suçlar
Yanıyoruz Ümid, bu hâl çok vahim!
Boynuz, boynuz ile vuruşur koçlar
Yanıyoruz Ümid, bu hâl çok vahim!
Bir yerde değil ki çok yerde hata
Kalem yapamıyor asla ihata
Suçu karşılara hep ata-ata
Yanıyoruz Ümid, bu hâl çok vahim!
“Suçluyuz” diyelim gelin hep birlik
Olalım da, gelsin umumi dirlik
Bu hâl öyle hâl ki bir tür fakirlik
Yanıyoruz Ümid, bu hâl çok vahim!
Havada bir ümid rüzgârı essin
Yangını durdursun kederi kessin
Yetiş hele yetiş sen bir nefessin
Yanıyoruz Ümid, bu hâl çok vahim!
Suçu atmayalım uzak illere
Gökyüzüne çıkan türlü küllere
Yetişmesin yangın nazik tüllere
Yanıyoruz Ümid, bu hâl çok vahim!
CEYHÛNİ okursun çâre ararsın
İnce tarak ile kitap tararsın
“Ne var ne yok?” diye haber sorarsın
Yanıyoruz Ümid, bu hâl çok vahim!
23.01.2025
CEYHÛNİ
(Mustafa AVCU)
