KELEBEĞİN ÖMRÜ

Mustafa Dinç

Kelebekler dünyasını ne kadar tanırsınız bilmiyorum. Birkaç metredenherkes için sevimli görünürler. Narin, ilginç ve rengârenk türleriyle özellikle bahar aylarında rastlarız onlara. Kelebeklerin göz yapıları günümüz teknolojisine ışık tutan incelikler barındırmaktadır. Renkleri ve kanat yapıları onları doğada üstün kılmak için özel olarak tasarlanmış sanki. Unutmadan söyleyeyim zehirli kelebek türleri de vardır. Dişilerinin erkeklerine göre kötü koktuğunu da duymuştum. Neden biliyor musunuz? Kuşlara erkekleri yem olsun diye!

Yaşam süreleri bize göre çok kısa olsa da kelebekler birkaç ayla bir yıl kadar hayat sürerler. Kalabalık topluluklar halinde yaşamayı severler. Kırlarda ya da bir çiçeğin dalında tek başına bir kelebek görmüşsünüzdür. Sistemce dışlanmış, uyum sağlayamamış, aykırı bireyler her zaman her toplumda olmuştur.

Mensup olduğu kelebek kolonisi çok gelişmiş bir yönetim sistemini benimsemişti. Kendilerini yönetecek liderlerini, hiçbir baskı altında kalmadan hür iradeleriyle seçiyorlardı. Lider seçilen kelebeğin bu kadar kalabalık bir topluluğu tek başına idare etmesi imkânsızdı. Bu sebeple olmalı ki bu kral kelebeğin yardımcıları ve gerektiğinde kuralları uygulaması için askerleri de vardı. Askerler sadece kanun kaçaklarıyla uğraşmazlar, yeri geldiği zaman düşmana karşı kendilerini siper ederek koloniyi korurlardı. Modern toplumların sahip olduğu anlayış, kavrayış ve imkânlara sahip olan bu kolonilerde sorunlar da bizim toplumlarımızdakine benzerlik gösteriyordu.

Son seçilen başkan aylardır kolonisini yönetiyordu. Liderlerin koltukta ölmesine kelebekler dünyası hiç yabancı değildi. Hani hakkını yemeyelim, bu son lider halkı için çok çalışmış.Onların refahı ve huzuru için durmadan kanat çırpmış, nereye gidilmesi gerekiyorsa kolonisini oraya uçurmuştu. Koloninin varlığını sürdürebilmesi için uygun mevsimde, uygun bir yere yumurtalarını bırakması gerekiyordu. Bir liderin ana hedefi her zaman neslinin devamını sağlamaktı.

Sert bir yumurtadan çirkin bir tırtıl olarak çıkan ve sonradan güzel, zarif kelebeklere dönüşen bu canlılar, başkanların seçildikten sonra hep başta kalmasına anlam veremiyordu. Bu seçimi kendileri yapıyordu. Seçilenbaşkanın koltuk sevdası hiç bitmiyordu.Nasıl oluyorsa ülkeyi yönetmenin tadını alan “Ben bırakırsam koloni yok olur.” düşüncesine kapılıyordu.

Koloni tarihçilerinin dilden dile aktardığı bilgiye göretecrübeli ve fedakâr liderler; genç, tecrübesiz, toy vatanseverlere imkân vermiyordu.Bazıhainlerin, şer ittifaklarının koloniye ihanet içinde olduklarını bahane ediyorlardı. Zaten hep böyle olmuştur. En iyi ihtimalle lider dışındakiler dalalet içindeydiler!

Kelebekler kolonisinin yakın tarihi, genç kuşaklara yönetimi bırakamamış liderlerle doludur. Bu liderlerin bazıları az zamanda çok ve büyük işler yapsa da vakti gelince yerlerini genç kuşaklara bırakmayı tercih etmediler. Görevi devretmek için şartlar nedense hiç oluşmadı. Bu bilgeliği gösteremediler. Tarihte birçok lider kelebek hep bu bilgelikten mahrum kaldı.

Tabi kelebeğin ömrü kısa. Yapılacak iş çok. Bu sebeple olmalı ki hep liderlik hırsıyla öldüler. Bir kaplumbağanın gözyaşından mineral almayı başaran bu akıllar, ustalıklarını genç nesillere aktarmak yerine mezara götürmeyi tercih ettiler. Kelebeğin ömrü kısa,peki ya biz insanların ömrü çok mu uzun?